O Muzeum - Zbiory Fryderyk Pautsch
Muzeum Archidiecezjalne Kardynała Karola Wojtyły posiada największy zbiór obrazów znakomitego artysty przełomu XIX i XX w. Fryderyka Pautscha. Dorobek malarza to ponad 620 obrazów.
W 2002 roku córka artysty dr Maria Pautsch podarowała większą część kolekcji, prawie 400 obiektów Papieżowi Janowi Pawłowi II. Ojciec Święty za pośrednictwem Sekretariatu Stolicy Apostolskiej przekazał zbiory Muzeum Archidiecezjalnemu w Krakowie. Oprócz obrazów kolekcja obejmuje przedmioty należące do artysty takie jak: meble, przybory malarskie, pamiątki osobiste, dokumenty, listy i zdjęcia rodzinne.
Fryderyk Pautsch był mistrzem swojej epoki.
Czołowy polski malarz ekspresjonistyczny okresu Młodej Polski urodził się 22 września 1877 roku
w Delatynie koło Stanisławowa. Malarz, absolwent, profesor i rektor Akademii Sztuk Pięknych
w Krakowie. Studiował w latach 1900 – 1906 pod kierunkiem Leona Wyczółkowskiego i Józefa Unierzyskiego. Podczas studiów, po raz pierwszy wyjechał na Huculszczyznę, gdzie pod okiem Władysława Jarockiego i Kazimierza Sichulskiego malował lokalne obyczaje, rytuały oraz portrety Hucułów, co miało dobry wpływ na Jego późniejszą karierę artystyczną i styl malarski.
W latach 1902 – 1905 pracował jako karykaturzysta w czasopismach „Chochoł” i „Liberum Veto”.
Na przełomie 1905/1906 doskonalił warsztat malarski w paryskiej Academie Julian .
Lata I wojny światowej spędził na froncie dokumentując działania wojenne.
W 1919 roku został dyrektorem Szkoły Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Poznaniu.
W 1925 roku osiadł na stałe w Krakowie i został profesorem Akademii Sztuk Pięknych, a także dwukrotnie jej rektorem.
Uczestniczył w wielu wystawach w kraju i zagranicą. Swoje prace wystawiał m.in. w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, Polskim Klubie Artystycznym, Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie oraz we Lwowie, Wiedniu, Wenecji, Monachium, Rzymie, Berlinie, Zurichu, Paryżu, Pittsburghu, Filadelfii, Brukseli, Chicago, Padwie i Kolonii. Zdobył szereg nagród i wyróżnień.
Autor portretów, pejzaży, scen rodzajowych, aktów i martwych natur malowanych realistycznie.
W twórczości artysty bardzo ważnym wątkiem jest malarstwo o charakterze religijnym. Ulubiony temat to uroczystości kościelne.
Mistrz portretował członków rodziny, przyjaciół, znajomych oraz ważne postacie z życia publicznego. Obrazy wiernie przedstawiają sylwetki malowanych osób. Wydobywają cechy charakterystyczne danego modela.
Artysta jest największym w sztuce polskiej malarzem Huculszczyzny. Był zafascynowany tradycją i folklorem. W swoich pracach skoncentrował się na całościowym ukazaniu życia i ducha regionu. Był wybitnym pejzażystą. Czuł się najlepiej malując pejzaże i sceny rodzajowe. Z wielką wrażliwością spoglądał na świat i oddał to na płótnach. Zmarł 5 lipca 1950 roku. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
